آيا آينهها به ما دروغ ميگويند؟
اگر شما نيز مانند بسياري از افراد احساس خوبي نسبت به عكسهاي سلفي دسته جمعي خود و آنچه در آينه ميبينيد، نداريد، اين مطلب را از دست ندهيد.
معمولا بزرگترين ترس بعد از يك مهماني طوفاني و شلوغ، اينكه چه چيزي گفتهايد و در حال حاضر از گفتن آن پشيمانيد، نيست، بلكه اين است كه در عكسهاي تگ شده دوستان خود چگونه به نظر ميرسيد. اگر چه هنگام ترك خانه چهره شما نمره ۱۰ داشته، اما در سلفيهاي دسته جمعي نمره ۵ به خود ميدهيد، در اين حالت است كه متعجبانه از خود ميپرسيد: «چرا من در عكسها متفاوت به نظر ميرسم؟ چرا با عكسهايم فرق دارم؟»
اين پديده عجيبي است كه به لطف سلفيها، آينهها را نزد افراد زير سوال مي برند. آيا تصاوير ما «واقعي» بوده يا بازتاب ما هستند؟ اين همه مدت آينهها به ما دروغ گفتهاند؟
پاسخ به اين سوالات كمي دشوار است، اما خبر خوب اين است كه به احتمال زياد آن موجودي كه در عكسهاي سلفي به شما خيره شده، خود واقعي شما نيست، اما آينه هم چندان با شما صادق نبوده است. يك تفكيك علمي ممكن است بتواند چرايي اين موضوع را برايتان شرح دهد.
آينه تنها انعكاسي از شماست نه خود واقعيتان
اگرچه آن تصويري كه صبح هنگام مسواك زدن در آينه به ما خيره شده، آشناترين چهره باشد، اما خود واقعي ما نيست، بلكه انعكاسي از ماست. از آنجايي كه ما به ديدن نسخه معكوس خودمان عادت كردهايم، ديدن اين كه چگونه در تصاوير به نظر ميرسيم ميتواند ناراحت كننده باشد و اگر از چهرهاي كاملا متقارن برخوردار نباشيم، نسخه معكوس ميتواند حتي بدتر باشد.
پاملا راتلج، مدير يك مركز روانشناسي گفت: «ما همواره در حال تماشاي خود در آينه هستيم؛ هنگام مسواك زدن، هنگام اصلاح و ...». نگاه كردن به خود در آينه به يك برداشت قطعي تبديل ميشود؛ شما اين آشنايي را داريد و اين آشنايي منجر به علاقه ميشود، يعني به اين ترتيب ترجيحتان درباره چهره خود را اين گونه ميسازيد.
دانشمندان اين پديده را اثر «قرار گرفتن در معرض صرف يا اصل آشنايي» مينامند. بر اساس اين رفتار كه توسط رابرت زايونك روانشناس تعريف شده، افراد نسبت به چيزهايي كه با آنها آشنايي بيشتري دارند، واكنش مثبتتري نشان ميدهند؛ بنابراين، هنگامي كه نسخهاي از خود را در عكسهاي سلفي مشاهده ميكنيم، بلافاصله از آن متنفر شده و يا حتي آن را عجيب ميدانيم، زيرا برخلاف چيزي است كه به آن عادت كردهايم، به طرز عجيبي ما از نظر روانشناسي تمايل داريم در آينه بهتر به نظر برسيم، حتي اگر در عكسها بهتر باشيم.
لنز دوربين نيز نقش مهمي را ايفا ميكند
آيا اين كه بازتاب شما همان خود واقعيتان نيست، به معناي اين است كه آن سلفيهاي زشت «خود واقعيتان» هستند؟ اگرچه آينهها نسخهاي از فرد را نشان ميدهند كه عدم تقارنهاي او را كاهش ميدهد، اما اين باور كه «تصاوير هرگز دروغ نميگويند» نيز درست نيست. بيشتر افراد براي انتخاب عكسي كه مناسب صفحه اينستاگرامشان باشد معمولا بيش از يك عكس آن هم از زواياي مختلف ثبت ميكنند، اما ممكن است مشكل نه از زاويه بلكه از لنز دوربين باشد. به دليل نزديكي صورت شما به دوربين، لنز ميتواند برخي از ويژگيها را مخدوش كرده و آنها را بزرگتر از آنچه در واقعيت هستند، نشان دهد؛ تصاوير همچنين تنها يك نسخه ۲ بعدي از شما را ارائه ميدهند.
بسته به ويژگيهايتان، اگر صورت نرم و گردي داريد، عكسها ميتوانند ويژگيهاي شما را تغيير داده و واقعيت چهره شما را بيشتر مخدوش كنند؛ به عنوان مثال، كوچكترين تغيير فاصله كانوني دوربين ميتواند حتي عرض سر شما را تغيير دهد. هر چه دوربين شيكتر باشد، بهتر به تصوير نگاه خواهيد كرد و از آنجايي كه دوربينها نسخه ۳ بعدي شما را نشان نميدهند، تحريف واقعيت آسانتر است. مدلهاي حرفهاي اين را برطرف كردهاند، به همين دليل است كه افراد ميتوانند تنها با اصلاح زواياي خود، جادوي عكس را به اين شكل انجام دهند.
مقالات ديگر: شيشه بري شهرك غرب
فلاش دوربين هم ميتواند در چهره شما تاثير بگذارد
اگرچه نورپردازي خوب كليد همه عكسهاي جذاب است، يك فلاش تيز در واقع ميتواند عكس شما را بسيار بدتر كند، به خصوص اگر در يك اتاق تاريك ثبت شده باشد. در واقع فلاشهاي تيز دوربين، ميتواند چهره شما را ۷ سال پيرتر نشان دهد.
دوربينها علاوه بر اينكه چهره شما را براق و چرب نشان ميدهند، نميتوانند مانند چشمها خود را با نور و تاريكي تطبيق دهند؛ دوربينها تنها ميتوانند روي نقاط برجسته يا سايهها تمركز كنند و در برخي مواقع كاهش نور تنها كمي از حالت درخشندگي كمتر است. يك قانون كلي خوب اين است كه به جاي آن از نور طبيعي يا فضاي باز استفاده كنيد.
لبخندتان نيز ميتواند مقصر باشد
همه ميدانند ژست گرفتن براي يك عكس ناخوشايند مثلا براي گواهينامه رانندگي يا گذرنامه چگونه است. عكسها هرگز زيبا به نظر نميرسند و به سختي شبيه لبخندهاي طبيعي ما هستند اين در حالي است كه وقتي در آينه به خود نگاه ميكنيم، آرام و با اعتماد به نفس بوده و به احتمال زياد لبخند ميزنيم و طبيعي رفتار ميكنيم.
اگر كسي هنگام عكس گرفتن فرياد زده و از شما بخواهد كه كلمه «سيب» را بگوييد، در شما احساس ناخوشايندي از يك ژست خودآگاه غيرفتوژنيك يا به عبارتي مصنوعي را ايجاد ميكند كه نتيجه آن ثبت عكسي متفاوت و غريبه با نسخه آينهاي خودتان است. بهتر است هنگام عكس گرفتن آرام باشيد و سعي كنيد روي چيز ديگري تمركز كنيد؛ اين ناهنجاري تنشآميز و اجباري هميشه به يك عكس بد تبديل ميشود.
ممكن است شما آن قدر كه تصور ميكنيد جذاب نباشيد
مهم نيست كه چه عواملي را براي عكسهاي نه چندان خوب خود مقصر بدانيد، همه چيز به روانشناسي خلاصه ميشود. شايد دليل اين كه شما در تصاوير متفاوت به نظر ميرسيد اين باشد كه آن نسخه محبوب درباره خودتان، حاصل تخيل شما باشد.
بر اساس يك مطالعه در سال ۲۰۰۸، مردم تمايل دارند فكر كنند كه جذابتر از آنچه واقعا هستند، هستند. در اين آزمايش، محققان تصاوير شركتكنندگان را فتوشاپ كردند تا جذابتر به نظر برسند و سپس آنها را با عكسهاي ديگر مخلوط كردند. در مرحله بعد آنها از شركت كنندگان خواستند عكس خود را از يك رديف انتخاب كنند. افراد در انتخاب عكسهايي كه جذابتر به نظر ميرسيدند، واكنش سريعتري داشتند با اين استدلال كه «جذابيت» نسخهاي از خودشان است كه بيشتر با آن آشنا هستند.
برخي ديگر از متخصصان، اما نظر ديگري دارند؛ به اعتقاد آنها افراد تمايل دارند فكر كنند كه جذابيت كمتري نسبت به آنچه واقعا هستند، دارند. به هر حال اگر خودتان را سرزنش ميكنيد كه چرا در آينهها و عكسها متفاوت به نظر ميرسيد، به احتمال زياد اين حس ناشي از تمام ترس و اضطرابي است كه در ذهن خود داريد؛ درست مانند تنفر افراد از صدايشان. شايد نكته كليدي براي بهتر به نظر رسيدن عكسها، تا جاي ممكن ثبت سلفيهايي است كه شما را با نسخه آينهاي و دوربينيتان آشنا ميكند.
پاملا ميگويد: افرادي كه سلفيهاي زيادي ميگيرند، در نهايت در وجود خود احساس راحتي بيشتري ميكنند، زيرا تصاوير پيوستهاي از خود داشته و كنترل بيشتري بر تصوير دارند».
معكوس يا غيرمعكوس، فرقي ندارد، در واقع توانايي ديدن خود به روشهاي مختلف باعث ميشود كه به طور كلي احساس راحتتري نسبت به خود داشته باشيد.
منبع:upworthy
برچسب:
،
ادامه مطلب
بازدید: